Sejarah Kewangan Antarabangsa & Perdangangan Matawang Asing

Disediakan Oleh:

MUHAMMAD THOMAS ANGOM BIN ABDULLAH 

Sistem Urustadbir Matawang Antarabangsa

MESTI BACA!!!

Sistem Urustadbir Matawang Antarabangsa

Sistem Bretton Woods

Sistem Bretton Woods adalah sistem urustadbir matawang antarabangsa yang menetapkan peraturan-peraturan hal ehwal kewangan dan komersil di antara negara-negara industri utama dunia pada pertengahan abad ke-20. Dengan sistem ini setiap negara perlu mempunyai dasar monetari bagi sistem pertukaran nilai mata wang yang ditetapkan yang ditambat dengan nilai emas. Sistem ini adalah contoh pertama rundingan aturan dan seliaan matawang yang bertujuan untuk mentadbir hal-ehwal kewangan di antara negara-negara merdeka.

Di bawah Sistem Bretton Woods, setiap negara hendaklah mewujudkan dasar kewangan yang mengekalkan kadar pertukaran mata wang dalam nilai yang tetap-dengan kelonggaran unjuran tidak melebihi 1 peratus negatif (-1%) atau positif (+1%)- yang ditambat dengan nilai emas dan kemampuan IMF sebagai penyelesaian sementara ketidakseimbangan bayaran. Dalam menghadapi peningkatan kekangan kewangan, sistem ini runtuh pada tahun 1971, selepas Amerika Syarikat secara bersendirian menamatkan kebolehtukaran dolar kepada emas. Tindakan Amerika ini mewujudkan keadaan di mana dolar Amerika Syarikat menjadi satu-satunya mata wang jaminan dan mata wang sandaran untuk negara-negara ahli.

IMF dan Bank Dunia hari ini adalah warisan sistem Bretton Woods yang roboh pada era 1970an.

Asal-usul

Sistem Bretton Woods wujud berdasarkan kepada beberapa faktor politik utama: pengalaman bersama yang dikongsi negara-negara dunia dalam Kemelesetan Besar, penumpuan kuasa sebilangan kecil negara (yang diperkuatkan dengan pengecualian sejumlah negara penting kerana perang), dan kewujudan kuasa dominan yang bersedia dan mampu membawa peranan sebagai pemimpin dalam urusan kewangan global.

Dalam persediaan membina semula sistem ekonomi antarabangsa ketika Perang Dunia II masih berlangsung dan memusnahkan peradaban dunia, 730 delegasi dari semua 44 negara sekutu berkumpul di Hotel Mount Washington di Bretton Woods, New Hampshire, Amerika Syarikat, bagi menghadiri Persidangan Monetari dan Kewangan Pertubuhan Bangsa-bangsa Bersatu. Para delegasi menandatangani Perjanjian Bretton Woods semasa tiga minggu pertama bulan Julai 1944.

Dalam menyiapkan sistem peraturan, institusi, dan prosedur untuk mengawal selia sistem kewangan antarabangsa, para delegasi di Bretton Woods menubuhkan Tabung Kewangan Antarabangsa (IMF) dan Bank Antarabangsa bagi Pemulihan dan Pembangunan (IBRD), yang sekarang ini merupakan sebahagian daripada Kumpulan Bank Dunia. Pertubuhan-pertubuhan ini mula beroperasi pada tahun 1945 selepas mempunyai negara ahli yang cukup untuk meratifikasi perjanjian.

Di bawah Sistem Bretton Woods, setiap negara perlu mewujudkan satu dasar kewangan yang mengekalkan kadar pertukaran matawang kertasnya yang ditambat kepada dolar Amerika Syarikat. Dolar Amerika Syarikat pula nilainya ialah pada kadar 35 dolar bersamaan satu auns emas.

Arahan Baru Dunia

Rekabentuk sistem Bretton Woods memaksa negara-negara di dunia hanya boleh melaksanakan penukaran emas kepada "matawang utama" iaitu dolar AS. Negara-negara dunia boleh untuk tidak menukar dolar kepada emas, dan sebaliknya hanya menyimpan dollar.

Secara amalinya, bagaimanapun, oleh kerana "matawang rizab" utama ialah dolar AS, ini bermakna matawang negara-negara lain ditambat kepada dolar AS, dan akan membeli atau menjual dolar AS bagi memastikan pasaran tukaran matawang tidak melebihi perbezaan satu peratus dari kadar yang ditetapkan.

Demikian itu, dolar AS mengambilalih peranan yang dimainkan emas di bawah standard emas dalam sistem kewangan antarabangsa. Dengan terciptanya Bretton Woods, dengan Amerika Syarikat menghasilkan separuh dari barangan perusahaan dan separuh dari simpanan emas dan matawang, AS memainkan peranan sebagai pemacu utama ekonomi dunia.

Sepanjang 1950an, Washington mengekalkan defisit pembayaran dalam usaha untuk membiayai pinjaman, bantuan dan askar untuk rejim-rejim sekutu. Bagaimanapun, akibat penglibatan Amerika dalam Perang Vietnam, negara itu mengeluarkan jumlah wang kertas melebihi simpanan emasnya. Oleh itu, pada 15 Ogos 1971, Amerika menceraikan tambatan dolar kepada emas.

Tindakan menceraikan tambatan dolar kepada emas diambil oleh Presiden AS ketika itu, Richard Nixon bagi mengelakkan negara-negara yang menandatangani Perjanjian Bretton Woods daripada menuntut jumlah emas yang setara dengan dolar Amerika Syarikat yang berada dalam rizab mereka kerana jika itu berlaku, Amerika Syarikat tidak akan dapat menunaikan janjinya dan berkemungkinan jatuh muflis.

Akibat daripada tindakan ini, dolar Amerika Syarikat menjadi satu-satunya matawang sandaran dan juga matawang rizab kepada negara-negara yang terlibat dalam perjanjian tersebut. 

2)INFO RINGKAS…(IMF)

TABUNG KEWANGAN ANTARABANGSA (IMF)

Tabung Kewangan Antarabangsa (bahasa Inggeris: International Monetary Fund atau IMF) ialah organisasi antarabangsa yang menyelia sistem kewangan dunia dengan mengikut polisi makroekonomi negara anggota, terutama yang memberi kesan kepada kadar pertukaran asing dan imbangan pembayaran. IMF juga memberi bantuan kewangan dan teknikal kepada negara anggota yang menjadikan organisasi ini sebagai peminjam antarabangsa terakhir. IMF beribu pejabat di Washington, D.C., Amerika Syarikat.

3) TAHUKAH ANDA???

PENGANTARABANGSAAN KEWANGAN ISLAM

Pembangunan sektor kewangan domestik pada masa hadapan dan pengukuhan dimensi antarabangsanya bukan sahaja akan menyumbang kepada pertumbuhan ekonomi negara keseluruhannya bahkan akan memperkukuh hubungan ekonomidan kewangan Malaysia dengan ekonomi sedang pesat membangun dan pusat kewangan antarabangsa lain.

Dengan berlandaskan pencapaian sepanjang tempoh Pelan Induk Sektor Kewangan 2001, Malaysia telah berjaya membangunkan sistem kewangan Islam yang progresif dan komprehensif yang menyumbang kepada keberkesanan dan kecekapan sektor kewangan Malaysia secara keseluruhannya.

Beberapa inisiatif utama telah dilaksanakan untuk membangunkan infrastruktur kewangan, rangka kerja pengawalseliaan dan struktur insentif yang perlu. Inisiatif tersebut serta perlaksanaan liberalisasi persekitaran operasi secara berperingkat-peringkat telah memperkukuh sistem kewangan Islam untuk menjadi lebih berdaya saing.

Pembangunan kewangan Islam yang progresif pada tahun-tahun awalnya telah membawa kepada pelancaran agenda nasional untuk menempatkan Malaysia sebagai pusat kewangan Islam antarabangsa (MIFC) pada tahun 2006. Kecenderungan masyarakat dunia terhadap kewangan Islam juga semakin meningkat disebabkan kaitan rapatnya dengan aktiviti ekonomi dan juga teras utamanya yang mencakupi

aspek keadilan, ketelusan, perkongsian risiko, dan larangan berlebihlebihan dan spekulasi. Agenda MIFC telah membuka peluang kepada Malaysia untuk memperluas perkhidmatan kewangan Islam melangkaui pasaran domestik dan serantau. MIFC telah memberi ruang kepada institusi kewangan untuk mengembangkan aktiviti kewangan Islam mereka dengan memanfaatkan kewujudan sistem kewangan Islam yang komprehensif dan persekitaran yang saling menyokong di Negara ini. Inisiatif yang diperkenalkan meliputi lima bidang tumpuan, iaitu penerbitan dan urus niaga sukuk (bon Islam), pengurusan dana dan kekayaan Islam, perniagaan perbankan Islam dan takaful antarabangsa serta pembangunan modal insan.

Hasil daripada pelbagai inisiatif yang dilaksanakan untuk membangunkan sistem kewangan Islam di Malaysia, sumbangan sektor kewangan Islam kepada ekonomi Malaysia telah meningkat dengan ketara sepanjang dekad ini. Nilai ditambah kewangan Islam kepada keluaran dalam negeri kasar (KDNK) telah meningkat pada kadar purata

32% setahun dan menyumbangkan sebanyak 2.1% kepada KDNK Malaysia pada tahun 2009, berbanding hanya 0.3% pada tahun 2000.

Pertumbuhan ini turut dizahirkan menerusi penjanaan peluang pekerjaan oleh sektor kewangan Islam sebanyak 11% daripada jumlah guna tenaga sistem kewangan. Pada peringkat global, Malaysia telah berkembang maju menjadi pusat kewangan Islam antarabangsa. Malaysia berada pada kedudukan utama dalam pelbagai indeks global berkaitan dengan kewangan Islam termasuk menjadi pasaran sukuk terbesar di dunia dengan bahagian pasaran mencakupi sebanyak 65% (USD96 bilion pada tahun 2010) dan merupakan antara destinasi pelaburan utama dana Islam.

Dalam sektor takaful global, Malaysia merupakan pasaran takaful kedua terbesar

dengan menguasai bahagian pasaran aset takaful global sebanyak 26% pada tahun 2009 (PricewaterhouseCoopers Gateway to Asia: Malaysia International Islamic Finance Hub - 2010). Bagi tahun berakhir 2010, Malaysia mencatat aset takaful sebanyak RM14.7 bilion. Penyertaan asing dalam industri perbankan dan takaful Islam domestik serta pasaran modal Islam turut menunjukkan peningkatan.

Malaysia turut memberi sokongan terhadap usaha antarabangsa untuk terus memperkasa landskap kewangan Islam antarabangsa. Ini merangkumi pembangunan piawaian dan rangka kerja pengawalseliaan antarabangsa melalui Lembaga Perkhidmatan Kewangan Islam (Islamic Financial Services Board, IFSB), dan pembangunan tenaga mahir menerusi penubuhan universiti global, iaitu Pusat Pendidikan Kewangan Islam Antarabangsa (International Centre for Education in Islamic Finance, INCEIF).

Perkembangan mutakhir yang penting dalam sistem kewangan Islam baru-baru ini ialah penubuhan Perbadanan Pengurusan Likuiditi.

KUIZ PERNIAGAAN ANTARABANGSA

Kuiz Perniagaan Antarabangsa Bab (Sejarah Sistem Kewangan Antarabangsa)

Soalan yang diajukan berdasarkan apa yang tedapat  didalam Blog

http://uquiz.com/QbiXOF

KLIK DISINI

         

Disediakan Oleh : Hasbullah Muhammad

Balance of Payments-Current Account

The Balance of Payments

The Balance of Payments

                     

v  The balance of payments is, first and foremost, an accounting statement that delineates the transactions between a country and the rest of the world.

v  A country's transactions are of two types: payments and receipts. Payments (called debits) arise as a result of the purchase of goods and services and assets by domestic residents from foreign residents, and from gifts and other types of transfers to foreign residents. They necessarily involve exchanges of domestic currency for foreign currency on the international currency market. Receipts (called credits) arise from the sale of goods and services and assets by domestic residents to foreign residents, and from gifts and other transfers received from abroad. They involve exchanges of foreign currency for domestic currency on the foreign exchange market.

v  It is quite obvious what payments and receipts for goods involve. But what about services? Services are such things as tourism (foreigners visiting a country spend funds on hotel rooms, restaurants, sightseeing and entertainment), shipping (the use of foreign ships to transport a country's imports and exports), and insurance (as when an Italian company insures itself with Lloyds of London). Services also involve the direct use of labor and capital. For example, a U.S. resident working as a welder in pipe line construction in Saudi Arabia is exporting labour services. When domestic residents use their savings to purchase foreign assets they are in effect renting those savings to foreigners in return for ongoing interest and dividend payments. These interest and dividends thus represent payment for the services provided by the capital loaned abroad.

v  International transactions are also divided in to current and capital transactions. Current transactions are those that involve payments or receipts for the purchase of current goods and services---or, in other words, for the purchase and sale of claims against countries' current output. The excess of receipts over payments on account of these transactions is called the current account balance. Capital transactions involve payments or receipts for the purchase of assets---that is, of claims against countries' future output. The excess of receipts over payments on account of capital transactions is called the capital account balance.

v  Notice that receipts or payments of interest earnings on capital are current transactions while receipts or payments for the sale or purchase of assets are capital account transactions. This is because the interest earnings are a payment for capital's contribution to current output, while payments for the purchase of assets are payments for the right to receive a portion of future output. The interest payments on those assets will be current transactions in the year in which that future output is produced.

v  Notice also that the purchase and sale of capital goods such as trucks and bulldozers is a current and not a capital transaction. It is simply the purchase of part of the current output flow of the exporting country. If the purchaser borrows abroad the funds used to purchase the truck or bulldozer, then the promise to pay back the amount borrowed is an asset that becomes an item in the capital account. If the importer of equipment finances her purchase by borrowing from domestic residents, or uses her own savings, the capital account remains unaffected.

v  The capital account of the balance of payments is related to another important international account called the balance of indebtedness. The balance of indebtedness is equal to the stock of foreign assets owned by domestic residents minus the stock of domestic assets owned by residents abroad. A positive balance of indebtedness means that the country is a net international creditor and a negative balance means that it is a net debtor.

v  Note that the balance of indebtedness is a stock while the capital account balance is a flow. The capital account balance is the net flow of assets purchased by domestic residents from foreign residents and, as such, represents a flow of additions to the balance (net stock) of indebtedness. When domestic residents purchase assets from foreigners their balance of indebtedness increases---when they sell assets to foreigners, it decreases.

v  Indeed, all items in the balance of payments are flows. Current account items represent purchases or sales of current output flows, or of income flows produced in the course of producing current output. A positive balance on capital account indicates a net capital inflow and a negative balance a net outflow. Notice that purchases of securities represent a net outflow of capital (domestic accumulated savings is flowing abroad) and sales of securities to foreign residents represent an inflow of capital (foreign savings is flowing into the country). An outflow of capital is, in effect an import of securities (written promises to pay), while an inflow of capital is a a sale or export of securities to foreign residents.

v  The current account of the balance of payments can be subdivided into the balance of trade, which is the balance on account of transactions in goods or merchandise and in those services other than the direct services of capital, and the debt service balance, which is the excess of interest and dividend payments to domestic residents (for the services of capital they own abroad) over the payments of interest and dividends to foreigners by domestic residents. The component of the balance of trade that consists of transactions involving the purchase and sale of goods alone is called the merchandise balance.

v  The debt service balance is of special interest because it is an indication of the degree of indebtedness of domestic residents to foreign residents. Countries like Canada, which have made extensive use of foreign savings to develop their natural resources tend to have a negative balance of indebtedness and a negative debt service balance. To the extent that they are still using foreign savings to develop their resources, they will also be experiencing net capital inflows. Net inflows of capital this period will lead to a bigger negative (or smaller positive) debt service balance next year. Countries whose savings levels are high compared to investment opportunities within their borders will be net exporters of capital (importers or purchasers of securities) and will have negative capital account balances.

v  Since the balance of payments is an accounting statement it will always balance---that is, the sum of all debits or payments must equal the sum of all credits or receipts. This is guaranteed by the principles of double-entry bookkeeping. As a result, countries that are net importers of capital (exporters of securities) and have positive capital account balances will necessarily have equal negative balances on current account. A country with a current account deficit will necessarily have a capital account surplus, and one with a current account surplus will have a deficit in its capital account.

TABLE 1 : BALANCE OF PAYMENTS

	Debits (Payments)	Credits (Receipts)	Balance
CURRENT ACCOUNT
Goods (Merchandise)	200	140	-60
Services Excluding Capital Services	30	50	20
(tourism, shipping, insurance, etc.)
Gifts and Transfers	10	5	-5
	_______________	_______________	_______________
Trade Account Balance	240	195	-45
Interest and Dividends	30	10	-20
	_______________	_______________	_______________
Debt Service Balance	30	10	-20
Balance on Current Account	270	205	-65
CAPITAL ACCOUNT
Purchases of Assets from Foreign Residents	20		-20
Sales of Assets to Foreign Residents		85	85
	_______________	_______________	_______________
Balance on Capital Account	20	85	65
	_______________	_______________	_______________
BALANCE	290	290	0

INFO FROM NOR FAZWEEN BINTI AHMAD RUSLY